ลมจ๋า

ลมเอย เจ้าหอบรักมา ให้ใคร
จงพัด กลับไป
เพราะดวง ฤทัย ข้าไม่ต้องการ
ข้ากลัว เหลือเกิน
กลัวรัก ที่สิ้น สงสาร
กลัวรัก จะทรมาน
กลัวดวง วิญญาณจะต้อง ร้องไห้

ลมเอย เจ้าหอบรักไป เถิดหนา
หากพัด กลับมา
แล้วกลัว น้ำตา รักต้องตกใน
ข้ากลัว รักลวง
กลัวรัก อารมณ์ อ่อนไหว
กลัวรัก จะไม่เข้าใจ
กลัวจนฤทัย ไม่กล้า ชื่นชม

กระแส ลมแรง
ยังไม่แสลง เท่าลมรักลวง
ลม กระซิบ ที่เคย ว่าห่วง
กลับกลาย สลาย เป็นลม
คอยพัด บาดใจ
ให้เป็น รอยทุกข์ ระทม
ใจรัก จึงต้อง ขื่นขม
เพราะหลง เชื่อลมรัก ลวง

ดวงใจ ข้าตรม แล้วลมเจ้าเอ๋ย
อย่าเย้ย ข้าเลย
พัดเลย ผ่านไป แล้วไม่ต้องหวล
ข้ายอม ช้ำใจ
ในรัก ที่ข้า เคยหวง
ลมจ๋า อย่าตามมาลวง
สงสาร ดวงใจ ดวงนี้ เถิดลม

*****

ดอกหญ้า

หวงก็จะยื้อ ขายก็จะซื้อ
หากเธอนั้นคือดอกหญ้า
ฉันกลัว เกรงว่า
เขาจะย่ำซ้ำเหยียบให้เฉา

ฉันไม่เคยรัก ฉันไม่เคยหลง
ไม่เคยสงสารใครเท่า
สายตา เธอเศร้า
ยิ้มเธอโศกเหมือนกล่อมโลกฝัน
ดอกหญ้ายอดรัก ขอจงประจักษ์ใจฉัน

ยอดชู้คู่ขวัญ เธอกับฉัน
เชื่อมชีวิตกันเถิดหนา
แม้หากจะไร้ เขาใส่ใจรัก
อย่าตรมนักเลยดอกหญ้า
รู้ตัว ดีว่า ฉันสมัครรักอยู่เสมอ

*****

รักเธอไม่ถึงบาท

ตายหรือเปล่าเมื่อฉันสูญเสียเธอไป
ไม่ตายใช่ไหมยังหายใจดีดีอยู่
แม้ยิ้มไม่ชื่นแฝงรอยขมขื่นอดสู
ถึงไม่สดไม่หรูก็อยู่ได้อย่างละออ

แกงถ้วยเก่าตักกินจนลิ้นเธอชา
รสไม่เสน่หายามหิวก็กลืนลงคอ
โชคดีเจอใหม่ไฉไลหรูกว่าสิหนอ
ได้กลิ่นน้ำลายสอแรงรสพอทิ้งฉันไปได้

สมควรกันไหมกับใจถ้าคิดจะแค้น
เศษหนึ่งส่วนแสนน้อยเกินเอามาใส่ใจ
ใช่เธอคนแรกที่คิดอย่างนี้เมื่อไหร่
เป็นธรรมชาติวิสัยของชายที่เดินบนดิน

เมินเสียเถิดอย่าหวังจะเห็นน้ำตา
เค้นใจจนล้าอย่าหวังเลยมันจะริน
ถ้าเงินเหรียญบาทฉันทำร่วงหล่นจมดิน
อาจจะพอได้ยินฉันร้องไห้เสียดายมันบ้าง

*****

ฝากเพลงถึงเธอ

เรียบเรียง คำร้อย
ฝากเพลงลอยสายลม แผ่ว เบา
สื่อ รัก พาเอา
รักแห่ง สองเราที่ร้างที่ลา ลับ ห่าง
อยู่ แห่งไหนขวัญใจ เจ้าอย่า ชัง
หาก ได้ฟังหวัง ยัง คงเมตตา
ตอบ สัญญารักมา กับลม
ลม รักเอย จงล่องลอย
ลอย รักเอย มาร่วมทาง

ฝากนำ คำร้อง ผ่านลำคลอง
ท้องธาร อันกว้างไกล
อยู่คุ้ง แควใด รู้เถิดหัวใจ
พี่ร้อน ดังไฟ เผาร่าง
เสกมนต์ขลัง ให้ฟังไม่จืดจาง
จากอารมณ์ ระทมดังแก้วบาง
แหลกแล้วนาง ยามรักจาง ห่างไกล

ลม ช่วย กระซิบบอก หฤทัย
ใจ ฉันยังมั่นต่อใจ แม้จนชีพมลาย
ขอตาย แทบตักเธอ

ฝากเพลง ลอยฟ้า
ข้ามภูผา ท้องนา ป่าไพร
ได้รับ ยามใด ดลให้หัวใจ
อ่อนไหว ด้วยใจ รักเพ้อ
อยู่แห่งไหน ให้ใจ เจ้าอยากเจอ
อยากมา หาพี่ยา ที่จากเธอ
ใฝ่ ฝันละเมอ ขอเธอได้โปรดคืนมา
ใฝ่ ฝันละเมอ ขอเธอได้โปรดคืนมา

*****

คนร้อยเล่ห์

อย่ามาสำออยคนร้อยเล่ห์
หัวใจโลเลล่อ หลอกไว้
บอกจริงๆกลัวฉันกลัวใจ
หลีกไปให้ไกลอย่าได้เจอ

นึกถึงวัน เธอพรอดรำพัน
กับฉัน ทุกวัน ละเมอ
เกือบช้ำ คำหวานเธอ
พร่ำเพ้อ เหมือนลม รำเพย

เกลียดคนหลายใจคนไร้ค่า
ร้อยพันมารยา ถ้าเฉลย
เที่ยวหว่านคารมหวังชมเชย
อย่ามาหวังเลยคนล่อลวง

*****

เหมือนคนละฟากฟ้า

มีประโยชน์อื่นอันใด   
ที่หัวใจเรารักกันปานจะกลืน
แต่กายต้องห่างดั่งอาทิตย์ไกลกลางคืน
มืดมนทนฝืน..ฝืนโชคชะตา

ได้แต่หลอกปลอบใจกัน
ว่าสักวันความรักสมจินตนา
จนสิ้นใจจาก ได้ครองรักเพียงอุรา
เกินเอื้อมมือคว้าวิวาห์ดูหมดทาง

ต่างกันทุกฐานันดร
ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง
ถึงเราสัญญารักกันว่ามั่นจีรัง
แต่ดูเหมือนดังอยู่คนละฟากฟ้า

คิดสลัดตัดใจไกล
สุดฝืนใจด้วยรักแรกตรึงอุรา
จำฝืนใจข่มอยู่กับรักอย่างทรมาน
รอวาสนาชี้ชะตาจนกว่าจะตาย

*****

ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง

ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง 
ลืมรสที่ซึ้ง ใจมั่น
เพลงคิดถึง ตรึงใจไม่เว้นวัน
ฟังแล้วตื้นตัน ต้องร้องไห้

ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน 
ลืมรักเสกสรร เคยได้
จะคิดก็คิด จะเพ้อ ทำไม
จะรักก็รัก อย่าหลงอาลัย ให้ขมขื่น

นึกเสียว่า ความหลัง
ครั้งกระนั้น เหมือนนอนหลับฝัน ชั่วคืน
มันอาจจะหวาน มันอาจ จะชื่น
พอลืมตาตื่น ความชื่น ก็หาย

ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง
ลืมรักที่ฝัง ใจไม่หน่าย
บุญเราสอง ครองกันแต่เพียงใจ
จะมั่นหมาย ปองกาย ไม่ ได้ เลย.

*****

ฉลองวันปราชัย

เหล้า ทำให้ฉันนั้นมี ความสุข

เหล้า ทำให้ทุกข์ ของฉัน หายไป

เหล้า ทำให้ฉัน สุขสันต์ ชื่นใจ

ฉัน จึงดื่มไป เพื่อ ให้มันเมา

เมาแล้ว ลืมได้ สบาย ทุกอย่าง

เจ็บปวด อ้างว้าง ทุกอย่าง บรรเทา

เมาแล้ว คงคลายหาย ความทุกข์ เศร้า

วันนี้ ปวดร้าว พึ่ง เจ้า สุรา

ดื่ม ให้เขา ในวัน สุขสันต์

ดื่ม ให้ฉัน ในวัน โศกา

ฉลอง ให้เจ้า วันเข้า วิวาห์

ฉลอง ให้ข้า วันที่ ปราชัย

ฉลอง ความเศร้า

ด้วยเหล้า ผ่าเบียร์

แก้วหนึ่ง เพื่อเสี่ย คนที่ มีชัย

แก้วสอง เพื่อน้อง คนที่ หลายใจ

แก้วสาม ปราชัย ของ ตัวฉัน เอง ..

สายลมครวญ

ฟังเสียงเยือกเย็นไม่เห็นอะไร ฟังเสียงแต่ไกลฟังคล้ายเสียงลม ทอดใจถอนอ่อนอารมณ์ ฟังแล้วตรอมตรมเมื่อยามสายลมคร่ำครวญ ลมเอ๋ยอย่าครวญจงหวนกลับมา ช่วยพัดช่วยพานำรักชื่นชวน สายลมครวญคร่ำเหมือนคำเธอครวญ หัวใจรัญจวนเมื่อเธอร้องครวญไกลไกล เสียงแว่วแผ่วเบาเบาแสนเศร้าจับใจ เออหนอกระไรเธออยู่ไหนฉันยังใฝ่รำพัน
ลมเอ๋ยช่วยนำคำรักให้เธอ ว่าฉันละเมอและเพ้อทุกวัน ลมผ่านเลยไปไม่รับคำมั่น ใจฉันหวิวหวั่นไม่เห็นใจกันบ้างเลย 

รักเธอจนตาย

ใจรักพี่ ไม่มี เสื่อมมีสิ้น กายฝังดินพียงสิ้นชีพสลาย พี่ปองเธอเพ้อเพ้อ ลมลม งมงาย รักไม่หน่าย รักเธอไม่เปลี่ยนไป ไม่เห็นยาก ถ้าเธอ อยากจะฆ่า เพียงยิ้มมาให้บาดทรวงพี่ไว้ ยอดนารีแล้วทิ้งให้พี่เป็นไข้ใจ พี่คงตายคลั่งไคล้พะวง พี่ภักดีต่อเธอ เพื่อเธอ พลีทุกสิ่งเธอประสงค์ ประสาอะไร เมื่อใจพี่รักจนหลง ก็คงเหมือนคนตาบอดแล้วพี่ ไม่เห็นยาก ถ้าเธออยากจะฆ่า พี่สัญญาไม่หลบหน้าหนี ยอดดวงใจไหนไหนจะตายทั้งที่ ขอให้พี่ ตายในอ้อมกอดเธอ