นกขมิ้น

ค่ำคืน ฉันยืนอยู่เดียวดาย
เหลียวมองรอบกาย มิวายจะหวาดกลัว
มองนภามืดมัว สลัวเย็นย่ำ
ค่ำคืนเอ๋ย

ยามนภาคล้ำไปใกล้ค่ำ
ยินเสียงร่ำคำบอก เจ้าช่อดอกไม้เอ๋ย
เจ้าดอกขจร นกขมิ้นเหลืองอ่อน
ค่ำแล้วจะนอนไหนเอย เล่านกเอย

อกฉัน ทุกวันเฝ้าอาวรณ์
เหมือนคนพเนจร ฉันนอนไม่หลับเลย
หนาว พระพายพัดเชย
อกเอ๋ยหนาวสั่น สุดบั่นทอน

ยามนี้เราหลงทาง กลางค่ำ
ยินเสียงร่ำ คำบอก เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย
เจ้าดอกขจร
ฉันร่อนเร่พเนจร ไม่รู้จะนอนไหนเอย เอ๋ยโอ้หัวอกเอย

บ้านใดหรือใครจะเอ็นดู
รับรองอุ้มชู เลี้ยงดูให้หลับนอน
นกขมิ้นเหลืองอ่อน
ค่ำไหนนอนนั่น อกฉันหมอง

ทนระกำ ช้ำใจยามค่ำ
ยินเสียงร่ำน้ำตก โอ้หัวอกเอ๋ย
อกโอ้อาวรณ์ ฉันไร้คู่ร่วมคอน
ต้องฝึกนอนหนาวเอย โอ้หัวอกเอย

เมื่อมอง หมายปองก็แลเห็น
หวิวในใจเต้น เหมือนเป็นเพียงแต่มอง
เหมือน พบรังจะครอง
แต่หมองเกรงที่ หวั่นจะมีเจ้าของ

ฟังสำเนียง เสียงเพลงครวญคร่ำ
ใครหนอร่ำ คำบอก เจ้าช่อดอกไม้เอ๋ย
เจ้าดอกขจร นกขมิ้นเหลืองอ่อน
ค่ำนี้จะนอนไหนเอย นอนที่

*****