ตัวฉัน ทุกวันแสนตรม
ขาดคู่ชม ระ ทม ตรมอยู่ผู้เดียว
ไม่มีใครเมตตา หาคนที่จะแลเหลียว
ฉันอยู่เดียว แสนเปลี่ยวใจให้ระอา
เสียง นกร้อง ดัง
ฉันฟังคล้ายดังเธอเรียกมา
โอ้เธออยู่ไหน เหตุใดไม่กลับมา
รักพาใจพี่รวน ยู้ฮูๆ ฮู
ฉันคอยพธู ที่คร่ำครวญ
เปรียบเราเฝ้าหา จิตพา ให้หวล
อกฉันกำสรวลเศร้าจริง
ชาตินี้ ฉันมีทุกข์ใจ
ต้องจากไกล หาใครมาแอบแนบอิง
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจ ไร้ที่อยู่จะพึ่งพิง
ฉันโศกจริง เขาทอดทิ้งให้ฉันตาย
หนาว หนาวหนาว ลม
แม้มีคู่ชม คงอุ่นกาย
ท่ามกลางป่าเขา โศกเราจะห่างหาย
รักกลายคืนกลับมา ยู้ฮูๆ ฮู
ฉันคอยพธูที่เมตตา
จะมีบ้างไหมผู้ใดเล่าหนา
ที่นึกเมตตาฉันสักคน
*****
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น