เธอจากกันไปไม่เคยย้อนมา
ไม่เคยมีเวลามาดูน้ำใจ
โลกเงียบงัน มองไปไม่เจอใคร
ทนเหงาใจอยู่นาน
แม้เปรียบใจฉันเป็นนาฬิกา
ที่เฝ้ารอเธอมาช่วยไขลาน
ไม่มีใครห่วงใยอย่างวันวาน
ทรมานหม่นใจ
ใจของฉันลานตั้งแต่วันที่เธอจากไป
หมดกำลังใจ ไร้ค่าหม่นหมอง
นาฬิกาเรือนน้อยยังคอยเจ้าของ
ยังคงร่ำร้องรอวันที่เธอกลับมา
ฉันหมดเรี่ยวแรงจะเดินก้าวไป
ทุกข์ระทม ช้ำใจอยู่กับน้ำตา
ทุกๆ วันหมดไปอย่างช้าๆ
เธอไม่มาสักที
หวังให้เธอมาเยี่ยวยาหัวใจ
ไขลานใจที่ตายให้เดินได้ดี
ไม่ว่ามันจะนานสักกี่ปี
ฉันไม่มีเปลี่ยนใจ
ใจของฉันลานตั้งแต่วันที่เธอจากไป
หมดกำลังใจ ไร้ค่าหม่นหมอง
นาฬิกาเรือนน้อยยังคอยเจ้าของ
ยังคงร่ำร้องรอวันที่เธอกลับมา
ใจของฉันลานตั้งแต่วันที่เธอจากไป
หมดกำลังใจ ไร้ค่าหม่นหมอง
นาฬิกาเรือนน้อยยังคอยเจ้าของ
ยังคงร่ำร้องรอวันที่เธอกลับมา
**********
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น