ข้ามันลูกทุ่งข้านอนมุ้งสี่สาย
ผูกด้วยเชือกจูงควาย
เอนกายแล้วสิ้นลำเค็ญ
ไม่ต้องสนใจมาดัดนิสัยข้าหรอกบานเย็น
ข้ามันลูกทุ่งเอ็งก็คงเห็น
ข้าเป็นแค่คนชาวนา
ถ้าเอ็งมองข้าว่าหัวของข้าล้าสมัย
สุดที่เอ็งทนได้ ตามใจเอ็งเถิดแก้วตา
จะเปิ่นหรือเชย ข้าก็ยังเคยมุ้งแบบของข้า
เอ็งอยากจะรักข้าก็ไม่ว่า
เอ็งจะเกลียดข้าไม่ว่าสักน้อย
ไอ้หนุ่มบางไหนมันใส่กางเกงหุ่นสวย
ถ้าเอ็งชังกางเกงขาก๊วย
คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบานเย็นคิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย
อยากจะทิ้งข้าให้เศร้าหงอย
ข้าจะไม่คอยขวางตา
ข้ามันลูกทุ่งข้านอนมุ้งสี่หู
ข้าพูดเอ็ง มึง กู ฟังดูก็ตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริมคำพูดบ้านข้า
ข้าแต่งกับเอ็ง เอ็งเป็นของข้า
ใครเรียกภรรยา แต่ข้าเรียกเมีย
**********
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น