เรื่องเล่า / เจ้าขาว

 

เจ้าขาว

.. เจ้าขาว เป็นสุนัขเพศเมียของยายสมจิต บ้านอยู่หลังวัด ยายสมจิตเจอเจ้าขาวเมื่อหลายปีก่อน ในขณะที่ยายสมจิตเดินผ่านวัดหลังจากไปตลาดมา เจ้าขาวตัวเล็กๆ เดินตามยายสมจิตมาจนถึงบ้าน ยายสมจิตสงสารเลยให้ข้าวมันกิน หลังจากนั้นเจ้าขาวก็ไม่ไปไหนอีกเลย เหตุที่ยายสมจิตเรียกมันว่าเจ้าขาว เพราะมันมีขนสีขาวๆ ..





.. เจ้าขาวแสนรู้ และสนิทกับยายสมจิตมาก ไม่ว่าแกจะเดินไปไหนๆ เจ้าขาวก็จะตามไปไม่ห่าง ด้วยเหตุนี้มันจึงเป้นที่รู้จักของคนในหมู่บ้าน  เจ้าขาวก็เหมือนสุนัขทั่วๆ ไป ที่ชอบวิ่งเล่นวิ่งไล่ไปตามประสา ด้วยเหตุนี้จึงมีบางบ้านที่ไม่ชอบมัน 

.. ตาน้อม บ้านอยู่ถัดไปอีกสองสามหลัง แกชอบดื่มเหล้าอยู่หน้าบ้าน นิสัยโวยวาย เลี้ยงสุนัขไว้หลายตัว เมื่อเจ้าขาวเดินผ่านก็จะเห่ากันเสียงดัง ยายสมจิตก็จะรีบพาเจ้าขาวเดิน เพื่อที่จะให้ถึงบ้านไวๆ เพราะตาน้อมไม่ค่อยชอบเจ้าขาวมากนัก มีอยู่วันหนึ่งสุนัขแกออกมาเจอเจ้าขาวแล้วกัดกัน แกโมโหคว้าไม้มาตีเจ้าขาว พี่ติ๋มลูกสาวคนโตยายสมจิตซึ่งเป็นคนใจกล้าไม่ค่อยกลัวอะไร พี่ติ๋มเห็นดังนั่นแกกระโดนเข้าขวาง น้ำเจ้าขาวออกมา แล้วต่อว่านายน้อมไปหลายคำ ทำให้ทะเลาะกันเสียงดัง

.. อยู่มาวันหนึ่งเจ้าขาวหายออกจากบ้านไป ทุกคนตามหากันจ้าระหวั่น ไปเจอเจ้าขาวนอนน้ำลายฟูมปากอยู่ข้างรั่วคนข้างบ้าน มันโดนยาเบื่อมา พี่ติ๋มเห็นดังนั้นจึงรีบพามันกลับบ้านใช้ไข่ไก่ดิบกรอกปาก ช่วยชีวิตเจ้าขาวไว้ได้

.. เจ้าขาวอยู่มาจนกระทั่งมันตั้งท้อง ปีนั้นฝนตกหนักน้ำท่วมหมู่บ้านหลังวัด ยายสมจิตต้องให้เจ้าขาวนอนบนพื้นบ้านที่ยกสูงไว้ คืนหนึ่งเจ้าขาวคลอดลูกมาหลายตัว แต่ละตัวไม่ค่อยแข็งแรงมากนัก บวกกับน้ำท่วมทำให้ลูกเจ้าขาวตายไปทีละตัว จนเหลือตัวเดียว ยามสมจิตตั้งชื่อมันว่า เจ้าบิ๊ก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เนื้อเพลง