วันพฤหัสบดีที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2562

รักเธอไม่ถึงบาท

ตายหรือเปล่าเมื่อฉันสูญเสียเธอไป
ไม่ตายใช่ไหมยังหายใจดีดีอยู่
แม้ยิ้มไม่ชื่นแฝงรอยขมขื่นอดสู
ถึงไม่สดไม่หรูก็อยู่ได้อย่างละออ

แกงถ้วยเก่าตักกินจนลิ้นเธอชา
รสไม่เสน่หายามหิวก็กลืนลงคอ
โชคดีเจอใหม่ไฉไลหรูกว่าสิหนอ
ได้กลิ่นน้ำลายสอแรงรสพอทิ้งฉันไปได้

สมควรกันไหมกับใจถ้าคิดจะแค้น
เศษหนึ่งส่วนแสนน้อยเกินเอามาใส่ใจ
ใช่เธอคนแรกที่คิดอย่างนี้เมื่อไหร่
เป็นธรรมชาติวิสัยของชายที่เดินบนดิน

เมินเสียเถิดอย่าหวังจะเห็นน้ำตา
เค้นใจจนล้าอย่าหวังเลยมันจะริน
ถ้าเงินเหรียญบาทฉันทำร่วงหล่นจมดิน
อาจจะพอได้ยินฉันร้องไห้เสียดายมันบ้าง

*****

ฝากเพลงถึงเธอ

เรียบเรียง คำร้อย
ฝากเพลงลอยสายลม แผ่ว เบา
สื่อ รัก พาเอา
รักแห่ง สองเราที่ร้างที่ลา ลับ ห่าง
อยู่ แห่งไหนขวัญใจ เจ้าอย่า ชัง
หาก ได้ฟังหวัง ยัง คงเมตตา
ตอบ สัญญารักมา กับลม
ลม รักเอย จงล่องลอย
ลอย รักเอย มาร่วมทาง

ฝากนำ คำร้อง ผ่านลำคลอง
ท้องธาร อันกว้างไกล
อยู่คุ้ง แควใด รู้เถิดหัวใจ
พี่ร้อน ดังไฟ เผาร่าง
เสกมนต์ขลัง ให้ฟังไม่จืดจาง
จากอารมณ์ ระทมดังแก้วบาง
แหลกแล้วนาง ยามรักจาง ห่างไกล

ลม ช่วย กระซิบบอก หฤทัย
ใจ ฉันยังมั่นต่อใจ แม้จนชีพมลาย
ขอตาย แทบตักเธอ

ฝากเพลง ลอยฟ้า
ข้ามภูผา ท้องนา ป่าไพร
ได้รับ ยามใด ดลให้หัวใจ
อ่อนไหว ด้วยใจ รักเพ้อ
อยู่แห่งไหน ให้ใจ เจ้าอยากเจอ
อยากมา หาพี่ยา ที่จากเธอ
ใฝ่ ฝันละเมอ ขอเธอได้โปรดคืนมา
ใฝ่ ฝันละเมอ ขอเธอได้โปรดคืนมา

*****

คนร้อยเล่ห์

อย่ามาสำออยคนร้อยเล่ห์
หัวใจโลเลล่อ หลอกไว้
บอกจริงๆกลัวฉันกลัวใจ
หลีกไปให้ไกลอย่าได้เจอ

นึกถึงวัน เธอพรอดรำพัน
กับฉัน ทุกวัน ละเมอ
เกือบช้ำ คำหวานเธอ
พร่ำเพ้อ เหมือนลม รำเพย

เกลียดคนหลายใจคนไร้ค่า
ร้อยพันมารยา ถ้าเฉลย
เที่ยวหว่านคารมหวังชมเชย
อย่ามาหวังเลยคนล่อลวง

*****

เหมือนคนละฟากฟ้า

มีประโยชน์อื่นอันใด   
ที่หัวใจเรารักกันปานจะกลืน
แต่กายต้องห่างดั่งอาทิตย์ไกลกลางคืน
มืดมนทนฝืน..ฝืนโชคชะตา

ได้แต่หลอกปลอบใจกัน
ว่าสักวันความรักสมจินตนา
จนสิ้นใจจาก ได้ครองรักเพียงอุรา
เกินเอื้อมมือคว้าวิวาห์ดูหมดทาง

ต่างกันทุกฐานันดร
ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง
ถึงเราสัญญารักกันว่ามั่นจีรัง
แต่ดูเหมือนดังอยู่คนละฟากฟ้า

คิดสลัดตัดใจไกล
สุดฝืนใจด้วยรักแรกตรึงอุรา
จำฝืนใจข่มอยู่กับรักอย่างทรมาน
รอวาสนาชี้ชะตาจนกว่าจะตาย

*****

ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง

ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง 
ลืมรสที่ซึ้ง ใจมั่น
เพลงคิดถึง ตรึงใจไม่เว้นวัน
ฟังแล้วตื้นตัน ต้องร้องไห้

ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน 
ลืมรักเสกสรร เคยได้
จะคิดก็คิด จะเพ้อ ทำไม
จะรักก็รัก อย่าหลงอาลัย ให้ขมขื่น

นึกเสียว่า ความหลัง
ครั้งกระนั้น เหมือนนอนหลับฝัน ชั่วคืน
มันอาจจะหวาน มันอาจ จะชื่น
พอลืมตาตื่น ความชื่น ก็หาย

ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง
ลืมรักที่ฝัง ใจไม่หน่าย
บุญเราสอง ครองกันแต่เพียงใจ
จะมั่นหมาย ปองกาย ไม่ ได้ เลย.

*****

วันพุธที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

ฉลองวันปราชัย

เหล้า ทำให้ฉันนั้นมี ความสุข
เหล้า ทำให้ทุกข์ ของฉัน หายไป
เหล้า ทำให้ฉัน สุขสันต์ ชื่นใจ
ฉัน จึงดื่มไป เพื่อ ให้มันเมา

เมาแล้ว ลืมได้ สบาย ทุกอย่าง
เจ็บปวด อ้างว้าง ทุกอย่าง บรรเทา
เมาแล้ว คงคลายหาย ความทุกข์ เศร้า

วันนี้ ปวดร้าว พึ่ง เจ้า สุรา
ดื่ม ให้เขา ในวัน สุขสันต์
ดื่ม ให้ฉัน ในวัน โศกา
ฉลอง ให้เจ้า วันเข้า วิวาห์
ฉลอง ให้ข้า วันที่ ปราชัย
ฉลอง ความเศร้า
ด้วยเหล้า ผ่าเบียร์
แก้วหนึ่ง เพื่อเสี่ย คนที่ มีชัย
แก้วสอง เพื่อน้อง คนที่ หลายใจ
แก้วสาม ปราชัย ของ ตัวฉัน เอง ..

สายลมครวญ

ฟังเสียงเยือกเย็นไม่เห็นอะไร ฟังเสียงแต่ไกลฟังคล้ายเสียงลม ทอดใจถอนอ่อนอารมณ์ ฟังแล้วตรอมตรมเมื่อยามสายลมคร่ำครวญ ลมเอ๋ยอย่าครวญจงหวนกลับมา ช่วยพัดช่วยพานำรักชื่นชวน สายลมครวญคร่ำเหมือนคำเธอครวญ หัวใจรัญจวนเมื่อเธอร้องครวญไกลไกล เสียงแว่วแผ่วเบาเบาแสนเศร้าจับใจ เออหนอกระไรเธออยู่ไหนฉันยังใฝ่รำพัน
ลมเอ๋ยช่วยนำคำรักให้เธอ ว่าฉันละเมอและเพ้อทุกวัน ลมผ่านเลยไปไม่รับคำมั่น ใจฉันหวิวหวั่นไม่เห็นใจกันบ้างเลย 



รักเธอจนตาย

ใจรักพี่ ไม่มี เสื่อมมีสิ้น กายฝังดินพียงสิ้นชีพสลาย พี่ปองเธอเพ้อเพ้อ ลมลม งมงาย รักไม่หน่าย รักเธอไม่เปลี่ยนไป ไม่เห็นยาก ถ้าเธอ อยากจะฆ่า เพียงยิ้มมาให้บาดทรวงพี่ไว้ ยอดนารีแล้วทิ้งให้พี่เป็นไข้ใจ พี่คงตายคลั่งไคล้พะวง พี่ภักดีต่อเธอ เพื่อเธอ พลีทุกสิ่งเธอประสงค์ ประสาอะไร เมื่อใจพี่รักจนหลง ก็คงเหมือนคนตาบอดแล้วพี่ ไม่เห็นยาก ถ้าเธออยากจะฆ่า พี่สัญญาไม่หลบหน้าหนี ยอดดวงใจไหนไหนจะตายทั้งที่ ขอให้พี่ ตายในอ้อมกอดเธอ

รำพึงถึงเจ้า

รำพึงความหลังที่ยังคิดถึงเจ้า ดวงใจมีรอยร้าวหลายคราวพี่ผวา เคยรักเคยปองเพียรจ้องไขว่คว้า แม้กาลจะเนิ่นนานมา แต่สุดาฝังดวงมาลย์ นัยน์ตาคมซึ้ง ยังตรึงติดตาพี่ ตากลมสมศรีเทพีของสถาน เคยจ้องมองตาเหมือนว่าอาหาร คิดไปเหมือนไม่ประมาณ จึงซมซานทรมา ใจพี่ตรมเหมือนพรมด้วยเกลือ แต่ใจเจ้าเจือเพชรหรือไรหนา อดีตติดใจช่างไม่นำพา ร้าวรานเสน่หา ร้างราเสน่ห์จันทร์ ความจริงบัดนี้เจ้ามีที่เชยชื่น ใจเราเฝ้าฝืนทุกคืนยังใฝ่ฝัน ชาตินี้โศกาฟันฝ่าจาบัลย์ พิษรักตามปลุกผูกพัน อยากมีวันเชยอนงค์

*****


รำพึงถึงพี่

ยินเพลงความหลังน้องฟังแล้วซาบซ่า ดวงใจปรารถนาคิดพาให้สุขสันต์ ถึงแม้ว่ากาลหมุนผ่านนานวัน น้องรักพี่ปักใจครัน ไม่มีวันผันแปรไป ความจริงใจน้องก็ปองในตัวพี่ ทนงในศักดิ์ศรีของพี่หรือไฉน ไม่ทักไม่ทายไม่กรายมาใกล้ รักเพริศจะเกิดอย่างไร โธ่..ทำไมทรมา ใจพี่ตรมเหมือนพรมด้วยเกลือ แต่ใจน้องเหมือนเถือด้วยมีดผ่า อดีตกรีดใจช่างไม่เลือนลา เสียนวลครวญไห้หา เสียน้ำตาที่หลั่งนอง คอยชมสมรักมิพักจะเชยชื่น จำทนสุดฝืนคนอื่นเป็นเจ้าของ ชาตินี้เสียใจ มิได้ปรองดอง รักจริงชาติหน้าจับจอง สุขสมปองครองนิรันดร์

เนื้อเพลง