สมแล้วคู่ครองน้องเป็นเศรษฐี
พี่ไม่อิจฉา เพราะว่า บุญพี่ไม่มี
เทียบน้องคนดี ที่เคยจับจอง
กิ่งทองใบน้อยถึงลอย ลู่ลม
สุดเหนี่ยวโน้มเพราะลมแรง ผลักพา
ได้ยิน เสียงโห่ดัง
แทบเป็นบ้าคลั่งแล้วอาย หนักหนา
ยิ่งคู่บ่าวสาวเขาควง เคียงคู่มา
เห็นน้ำสังข์พาน้ำตาพี่หลั่งริน
ได้ยินได้รู้เห็นจริงกับตา
หมดวาสนาเพราะว่า พี่ขาดเงิน
กิ่งเอย แม่กิ่งงาม
สมใจนงค์รามแล้วทำห่างเหิน
เจ้าสุขเลิศล้นพี่ซิทนก้มหน้าเดิน
ความหลังล่วงเกินมาขอ ขมา
กิ่งเอย ดอกฟ้าสัญญาขาดกัน
ให้ความฝัน นั้นจมฝากดิน
ได้เอ่ยเพียง เสียงแผ่วลา
เห็นรอยดวงหน้า แล้าพา ถวิล
ตัดอกตัดใจ น้ำตา ไม่ให้ริน
สมแล้วยุพิน คู่นอนกอดนาง
พี่เป็นผู้แพ้ เหมือนแพอับปาง
ต้องแรมร้าง หาทางไม่เจอ
*****
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น